O KATEDRZE

W roku 1991 w miejsce Pracowni Prognoz Ekonometrycznych utworzono Zakład Prognoz i Analiz Symulacyjnych, którego kierownictwo powierzono Aleksandrowi Welfe. W 1997 roku zakład został przekształcony w Katedrę Modeli i Prognoz Ekonometrycznych, którą do dzisiaj kieruje Aleksander Welfe.

Zespół Katedry liczy dziewięciu pracowników: Maciej Gałecki, Emilia Gosińska, Wojciech Grabowski, Robert Kelm, Piotr Kębłowski, Katarzyna Leszkiewicz-Kędzior, Michał Majsterek, Anna Staszewska-Bystrova, Aleksander Welfe.
W przeszłości pracownikami byli również: Janusz Brzeszczyński, Waldemar Florczak, Grażyna Juszczak-Szumacher, Piotr Karp, Magdalena Kaźmierska-Zatoń, Sławomir Narel, Leszek Sabanty, Witold Orłowski, Władysław Welfe.
Sekretariat Katedry prowadzi Iwona Szczepaniak.

Historia Katedry Modeli i Prognoz Ekonometrycznych jest nierozerwalnie spleciona z historią Instytutu Ekonometrii i Statystyki Uniwersytetu Łódzkiego, który powstał w 1970 roku. Jego dyrektorem przez blisko 30 lat był prof. dr hab. Władysław Welfe. Przez pierwszych 20 lat istnienia Instytut dzielił się na dwa zakłady:

• Zakład Ekonometrii (kier. Władysław Welfe)
• Zakład Statystyki (kier. Zygmunt Michałkiewicz, później: Zofia Zarzycka).

We wrześniu 1990 roku Rada Instytutu zaproponowała utworzenie nowych zakładów w wyniku czego na Instytut złożyły się:

• Zakład Ekonometrii (kier. Władysław Welfe)
• Zakład Metod Statystycznych (kier. Czesław Domański)
• Zakład Ekonometrii Przestrzennej (kier. Bogdan Suchecki)
• Zakład Badań Operacyjnych (kier. Andrzej S. Tomaszewicz)
• Zakład Teorii Systemów Ekonomicznych (kier. Łucja Tomaszewicz)
• Zakład Demografii i Statystyki Społeczno-Ekonomicznej (kier. Zofia Zarzycka).

W 1991 roku powołano Zakład Prognoz i Analiz Symulacyjnych (kier. Aleksander Welfe).

Uchwalenie 13 września 1991 roku nowego statutu Uniwersytetu Łódzkiego spowodowało, iz za podstawową jednostkę organizacyjną poszczególnych Wydziałów uznano samodzielne Katedry i Zakłady. Instytuty stały się dobrowolnymi zrzeszeniami Katedr i Zakładów. W ten sposób, 15 stycznia 1992 roku Rektor powołał Instytut Ekonometrii i Statystyki o następującej strukturze wewnętrznej:

• Katedra Ekonometrii (kier. Władysław Welfe)
• Katedra Metod Statystycznych (kier. Czesław Domański)
• Katedra Statystyki Ekonomicznej i Społecznej (kier. Zofia Zarzycka)
• Zakład Badań Operacyjnych (kier. Tadeusz Trzaskalik)
• Zakład Demografii (kier. Tadeusz Kowaleski)
• Zakład Ekonometrii Przestrzennej (kier. Bogdan Suchecki)
• Zakład Prognoz i Analiz Symulacyjnych (kier. Aleksander Welfe)
• Zakład Teorii i Analiz Systemów Ekonomicznych (kier. Łucja Tomaszewicz)

Uzyskanie tytułów profesorskich przez kolejnych kierowników zakładów spowodowało przekształcenie poszczególnych zakładów w katedry, co w niektórych przypadkach wiązało się ze zmianą nazwy.
Az do końca roku akademickiego 2007/2008 w skład Instytutu wchodziły:

• Katedra Ekonometrii (kier. Władysław Milo)
• Katedra Metod Statystycznych (kier. Czesław Domański)
• Katedra Modeli i Prognoz Ekonometrycznych (kier. Aleksander Welfe)
• Katedra Teorii i Analiz Systemów Ekonomicznych (kier. Łucja Tomaszewicz)
• Katedra Statystyki Ekonomicznej i Społecznej (kier. Wacława Starzyńska)
• Katedra Badań Operacyjnych (kier. Jan Gajda)
• Katedra Ekonometrii Przestrzennej (kier. Bogdan Suchecki)
• Zakład Demografii i Gerontologii Społecznej (kier. Tadeusz Kowaleski).

Z początkiem roku akademickiego 2008/2009 Instytut postanowiły opuścić Katedra Badań Operacyjnych, a w ślad za nią Katedra Ekonometrii Przestrzennej stowarzyszając się z innymi jednostkami funkcjonującymi na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym. Następnie trzy jednostki: Katedra Metod Statystycznych, Katedra Statystyki Ekonomicznej i Społecznej oraz Zakład Demografii i Gerontologii Społecznej zdecydowały sie na utworzenie Instytutu Statystyki i Demografii. W tych okolicznościach Katedra Ekonometrii, Katedra Modeli i Prognoz Ekonometrycznych oraz Katedra Teorii i Analiz Systemów Ekonomicznych utworzyły Instytut Ekonometrii.